Yaşam görüşleri ve kültürel tercihler, biyolojik ve ruhsal açıdan bir kişi hakkında çok şey anlatabilir. Örneğin, yakın vakitte yapılan bir araştırmaya nazaran , edebi zevkler, fizikî görünüşle birebir formda miras alınır ve siyasi inançlar, tarihi olayları yorumlama ve onlarla ilgi kurma biçimimizi tesirler .
Çeşitli Alman üniversitelerinden araştırmacılar, favori sinema cinslerinin duygusal süreçle nasıl alakalı olduğunu inceledi. Farklı sinemaları severken beyin aktivitesinin de tıpkı olmadığı ortaya çıktı.
Bilim insanlarının yaptığı deneyde 257 kişi yer aldı. Onlara öfke yahut kaygı söz eden yüzlerin ve geometrik formların imajları gösterildi ve beynin bu manzaralara yansısı, işlevsel manyetik rezonans görüntüleme kullanılarak kaydedildi. Deneyciler, bir tehdide karşı savaş ya da kaç reaksiyonunu tetikleyen amigdalaya ve ödül merkezi olan nükleus accumbens’e odaklandı. Ayrıyeten ankete katılanların tamamı beğendikleri sinemalardan ve sinema tiplerinden bahsetmişlerdir.
Makalenin muharrirleri, bu çeşit sinemaların çoklukla çok fazla duygusal uyaran sağlaması nedeniyle, aksiyon sineması hayranlarının hudut sistemini heyecanlandırmanın daha güç olacağını düşünüyorlardı. Fakat aksiyon ve güldürü hayranları, çalışmaya husus olan her iki beyin bölgesinde de en güçlü reaksiyonları gösterdi. Tıpkı vakitte tansiyon ve belgeselleri tercih eden bireylerin duygusal uyaranlara karşı reaksiyonları değerli ölçüde daha zayıftı.
Daha da değerlisi, aksiyon sinemaları ve güldürü hayranları ortasında korkmuş ve kızgın yüzlere bakarken beyin aktivitesinin birebir olduğu ve bu tiplerdeki sinemaların genel olarak farklı hisler uyandırdığı ortaya çıktı:
- aksiyon sinemaları – olumsuz,
- komediler – olumlu.
Araştırmanın müelliflerine nazaran bu müşahede, belli bir tıptaki sineması izleme zevkinin his tecrübesiyle açıklandığını doğruluyor.
Bilim adamları, nörobiyolojik açıdan endişeye, öfkeye ve genel olarak rastgele bir duygusal uyarana reaksiyon verme mümkünlüğü daha yüksek olan şahısların, hislerin kıymetli bir rol oynadığı sinemaları tercih ettiği sonucuna vardı. Bilakis, duygusal uyaranlara daha az hassas olanlar, bilişsel seviyede daha fazla etkileyen sinemayı seçiyorlar. Bunlar örneğin bir gizemin “çözüldüğü”, bir kabahatin ortaya çıktığı polisiye ve tansiyon sinemaları ya da çok sayıda gerçeğin değerlendirildiği belgeseller olabilir.
Gelecekteki araştırmalarda, çalışmanın müelliflerinin inandığı üzere, beynin duygusal uyaranlara verdiği tepkilerdeki ferdî farklılıkları hesaba katmak değerlidir. Ek olarak, belli bir çeşitteki sinemaların sistemli olarak izlenmesi sonucunda karakteristik bir beyin aktivitesinin oluşup oluşmadığını denetim etmek mantıklıdır.